In de eerste week van september begon ik het te voelen. Dat geknaag in mijn lijf, dat patroon dat ik opmerkte maar precies niet meteen zelf kon doorbreken. Ik voelde de behoefte er gewoon even ‘tussenuit’ te zijn. Niet door fysiek er op uit te trekken en op reis te gaan. Wel door even mijn sociale media te sluiten.

En dat deed ik dan ook. Ik ging minstens één weekje mijn sociale media (FB en IG) afmelden en ik ging wel voelen wanneer ik zin kreeg om terug te komen.
Het deed deugd even te ontkoppelen en te ontprikkelen, dus pas na een maand begon het te kriebelen om opnieuw mijn sociale-media-kanalen te openen.

Bij deze deel ik dan ook graag mijn ervaringen en inzichten van die voorbije maand.

Hoe pakte ik het aan?

Heel simpel en duidelijk: ik meldde me zowel op Instagram als op Facebook af en ik nam me voor deze minstens één week gesloten te houden. Aangezien ik via deze kanalen regelmatig communiceer met klanten en volgers, liet ik hen weten dat ik even (vanuit zelfzorg) offline ging gaan. Ik stelde een ‘automatische reactie’ in voor in het geval iemand me toch zou contacteren.
Aangezien ik niet op reis was en ik dus gewoon doorwerkte, bleef ik wel bereikbaar via sms, mail, Whatsapp en Messenger.

Mijn opzet was dus niet om volledig ‘offline’ te gaan.
Mijn opzet was om los te koppelen van Facebook en Instagram.

Het is trouwens niet de eerste keer dat ik zo eens een langere periode van sociale media verdwijn.
Sommige andere ondernemers houden niet van sociale media en zien het als een “moeten” om hun bedrijf zichtbaar te maken.
Dat heb ik (gelukkig) niet. Ik vind het leuk om dingen te delen en te ontdekken dat ik daar anderen mee inspireer. Mensen durven meer zichzelf zijn en voor zichzelf kiezen doordat ze zien dat ik ook ‘anders’ (gevoeliger) ben dan de doorsnee-persoon. Dat vind ik mooi! Daarom hou ik wel van sociale media.

MAAR… wanneer ik voel dat ik er vanuit mijn enthousiasme teveel mee bezig ben en dat mijn brein er overprikkeld van raakt, dan luister ik naar die signalen en kan ik dus plots een periode verdwijnen. 🙂

Mij helpt het om gedurende een periode volledig te ont-koppelen en opnieuw met mezelf te verbinden, om nadien weer bewuster om te gaan met sociale media en zo die balans terug te vinden. Vandaar dus “Disconnect to reconnect”.

Wat bracht het me?

Meer rust en ruimte in mijn hoofd

Ik vind persoonlijk dat ik al behoorlijk bewust omga met mijn gsm.
Zo probeer ik mijn gsm ’s avonds om 21u op vliegtuigstand te zetten en te ontspannen zonder schermpjes. Mijn gsm gaat NIET mee naar bed en ik zet de wifi pas aan na mijn rustige ochtendroutine. En om niet voortdurend afgeleid te zijn, staan bijna al mijn meldingen (al ongeveer 2 jaar) uit.
De meeste berichten die ik krijg, komen via Messenger, Instagram en Mail binnen. Van deze apps staan alle meldingen uit.
Ik krijg enkel meldingen van sms’jes, whatsapp-berichten en telefoons, maar ook deze meldingen zijn enkel visueel en dus zonder geluid.
Geen pingetjes voor mij. Heerlijk vind ik dat (als hoogsensitief persoon).

Toch begon ik op te merken dat ik mijn apps vaak op ‘automatische piloot’ begon te openen. Even snel checken of ik een berichtje heb, of er reacties zijn… Niet meer zo ‘bewust’ dus. 🙂
Misschien herken je die check-reflex wel? Uit het niets plots je gsm nemen om ‘ff te checken’? En dan hop, ben je plots aan het antwoorden, op iets aan het doorklikken of aan het scrollen… en ben je weer 10 minuten of langer afgeleid.
Het zorgt voor versnipperde aandacht. Je bent precies met allerlei dingen tegelijk bezig. Door snel tussendoor die gsm of sociale media te checken, denk je plots “wat ging ik nu weer doen?” of voel je de drukte in je hoofd toenemen.

Dat automatisch, verslaafd gevoel. Daar wou ik vooral van af.

Door me volledig af te melden, kon ik die apps niet meer checken en verdween die check-reflex snel. Ik ervoer meer rust en ruimte in mijn hoofd en kon me beter focussen. Daarnaast werd ik ook ‘minder beïnvloed’ door anderen en bleef ik dichter bij mezelf.

Meer tijd

Daar schrik je waarschijnlijk niet van, maar… Waaw, wat een verschil!
Een paar maanden geleden installeerde ik eens de app “Screen Time” om bewuster te worden van hoeveel ik mijn gsm gebruik. Sommige dagen kon dat 2 uur zijn, andere dagen kon dat oplopen tot 6 à 8 uur! Ik vond dat best veel en confronterend. Uiteraard (en gelukkig) is dat niet enkel de tijd dat ik op sociale media vertoef. Ook de tijd dat ik bel, een filmpje opneem, mijn agenda invul, een meditatie beluister, e.d. werd geregistreerd.

In mijn sociale-media-detox-maand waren er dagen met slechts 20 minuten! Geen enkele dag zat ik boven 4 uur schermtijd.  

Er kwam dus veel meer tijd vrij. HEERLIJK! Ik kon gerichter doorwerken en dingen aanpakken die ik al een tijdje uitstelde. Ook ben ik opnieuw meer gaan sporten. Eén van de eerste dingen die ik die maand trouwens deed, was een afspraak maken bij Infraligne. Ik wou namelijk al lang mijn spieren versterken… en wat vet verliezen aan m’n billen 😉 ! Het was het ideale moment om er werk van te maken!

JOY of missing out

Ik vond het helemaal niet lastig om ‘van niets meer op de hoogte te zijn’ en bepaalde dingen te missen. Enkele jaren geleden had ik het daar (onbewust) lastiger mee. De angst om dingen te missen (FEAR of missing out) heb ik al lang losgelaten. Eens loskoppelen voelde dus bevrijdend aan.

Het besef “Ik hoef niet alles te delen”

‘t is niet omdat ik stil was op sociale media, dat er hier niets gebeurde:
enkele nieuwe aanmeldingen voor coachtrajecten, spontane inschrijvingen voor het Kerst-Groeikamp terwijl dat nog niet online staat, mooie oudergesprekken, klanten die met een creatief dagboek aan de slag gaan, fijne familietijd, dagelijkse me-time, een lastig doktersonderzoek, opnieuw naar Zumba, e.d.

Allemaal dingen waarover ik iets zou gedeeld hebben.

Wie mij al een tijdje volgt, wéét ook dat ik graag vanalles open deel. Mijn ups én downs, mijn inzichten, ervaring, tips… Aan inspiratie geen gebrek. Enerzijds vind ik die spontane posts en stories heel leuk, anderzijds ga ik door dat enthousiasme en die gedrevenheid soms zelf over mijn grenzen.
Doordat ik impulsief iets deel en daar bv. een vraag bij stel in mijn Stories, komt er weer nieuwe inspiratie. Daar wil ik dan weer verder op ingaan, terwijl ik daar niet altijd de tijd voor heb. Soms voelt het alsof ik mijn brein overvraag.

Ik besefte dus dat ik die dingen niet altijd allemaal, meteen én zo volledig hoef te delen.

Wat neem ik mee?

Het belangrijkste is de breinrust die ik mezelf gunde. Ik ben dankbaar dat ik steeds meer durf kiezen voor wat ik nodig heb of waar ik zin in heb. Door dat steeds meer te doen zonder me aan te trekken wat een ander denkt of verwacht, groeit mijn zelfliefde en zelfvertrouwen.

Door die sociale-media-pauze ben ik me opnieuw bewuster van mijn gebruik, dus ga ik:

• Mijn gsm vaker wegleggen (bv. op een andere verdieping) zodat ik niet in de verleiding kom om de apps “ff te checken”.
• Bewuster omgaan met mijn tijd i.v.m. mijn impulsieve stories. -> Ik ga er uiteraard nog spontaan delen, maar ik ga me bewuster afvragen of het een filmpje hoeft te zijn, of het NU hoeft gedeeld te worden, of ik heel dat verhaal errond NU hoef te delen, e.d.
• Algemeen wat minder tijd spenderen aan sociale media en ‘vaste momenten’ uitproberen. Ik vind het alvast oké als ik eens een dag of meerdere dagen niets deel of post.
• Me ook niet teveel ‘opleggen’. Ik ga vooral mijn gevoel blijven volgen. Heb ik plots weer behoefte even een periode te verdwijnen, dan doe ik dat opnieuw. 😉

Iedereen is anders

Ik wil met deze blogpost niemand overtuigen minder op sociale media te vertoeven of om het anders aan te pakken.

Iedereen is anders en iedereen vertoeft meestal in een andere ‘periode’ of ‘fase’.
Ik zou bv. ook niet mijn sociale media afsluiten voor een week of maand, omdat iemand anders dat doet of omdat iemand dat voorstelt. Er zijn namelijk veel periodes waar ik net ‘op dreef’ ben, een goede balans heb en graag op sociale media vertoef. Maar er zijn dus ook periodes waar IK de behoefte voel om even te ontprikkelen, te focussen, mijn balans opnieuw te vinden in mijn sociale-media-gebruik en daarom deel ik deze blogpost dus wel:

Enerzijds om bewustwording te creëren. Misschien lees je dit puur uit nieuwsgierigheid en doe je er nooit iets mee. Maar misschien voel jij ook soms wel de behoefte om bewuster om te gaan met sociale media en onderneem je wel actie waardoor jij ook meer rust en focus kunt ervaren.

Anderzijds om te tonen dat je kan en mag luisteren naar wat JIJ nodig hebt en waar JIJ zin in hebt.

Wees niet bang wat anderen daarvan zouden denken.
Wees niet bang dat je vanalles gaat missen. Zeg vaarwel tegen die Fomo (Fear of missing out).
Wees jezelf.
Volg jouw gevoel.

Liefs, Tinnie